هنر اول
همانطور که درمعرفی
موسیقی (موزیک) و در ادبیات پارسی کهن خنیا از قدیمی ترین هنر های تمدن بشری است .می توان گفت قدمتش به اندازه قدمت تمدن بشری است.
قطعات موسیقی بر اساس ترکیب ریتم، دارای ارتعاشات خاصی هستند . کـه موجب تحریک سلول های عصبی می شود .موسیقی و نوع آن تاثیر مستقیمی روی مغز می گذارد.
یک آهنگ با ریتم تند و محتوای مثبت باعث تحریک قوهی یادگیری میشود. یادگیری و نواختن یک ساز بـه تقویت تمرکز در مطالعه و نوشتن کمک می کند. موسیقی آرام فرد را ریلکس می کند.
هنر انتقال و بیان احساس از طریق صوت و آوا . مثل
برخی از پدیدههای طبیعی مانند: وزش باد.صدای آب.صدای برگهای درختان و …. موسیقی هستند. هرچند نیچه نظر دیگری دارد .
نیچه :فیلسوف، شاعر، منتقد فرهنگی، آهنگساز بزرگ آلمانی معتقد اسـت کـه تمام پدیدهها در مقایسه با موسیقی تنها نمادند. و زندگی بدون موسیقی اشتباهی بزرگ بودهاسـت.
حرف زدن درباره این هنر کار دشواری است.چون این هنر خودش زبانی برای بیان حرف هایی که نمی توانیم در کلام بزنیم .ساز ها.نواها.نت ها. برای هر کسی یه معنایی دارند.
شاید برای شما هم پیش امده باشه که آهنگی را گوش کنید و با خودتون بگیدحرف دلمو میزنه.یا وقتی دلتون گرفته یه آهنگ حالتون رو بهتر کنه .یا برای بیان احساساتتون از موسیقی استفاده کردید.
به گفته بتهوون : آنجا که سخن از گفتن بازمیماند موسیقی آغاز میشود.
بنظر من هر آدمی روی کره زمین برای یکبار هم که شده این هنر بهش کمک کرده .و شاید برای همینه که سبک های مختلف وجود داره . تا هر کسی از هر دنیایی که هست . با یکی از این سبک ها همزاد پنداری کنه و حالش خوب شه . چون اساسا هنر برای بهتر کردن کیفیت زندگیه .